Słownik walutowy

Polega na wzroście kursu waluty krajowej względem walut zagranicznych. Oznacza zwiększenie się siły nabywczej pieniądza krajowego. Jest ona wynikiem przewagi popytu nad jej podażą.

Jest to waluta, która wykorzystywana jest jako podstawa do ustalania kursów innych walut. Funkcję tę pełnią obecnie niektóre waluty międzynarodowe, w tym europejska jednostka walutowa (ECU), dolar amerykański, frank francuski.

Jest to obniżka kursu waluty danego kraju w stosunku do kursów innych walut. Najczęściej przeprowadzana jest przez organy państwowe.

Są to należności zagraniczne, które mogą być użyte jako środek płatniczy. Dewizy można traktować jak pieniądz kredytowy, który pozwala na dokonywanie rozliczeń międzynarodowych.

Jest to system ustalania przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy wartości międzynarodowej jednostki walutowej (SDR). Od 1 VII 1974 r. SDR ustala się na podstawie tzw. koszyka walut, w skład którego wchodzi obecnie 16 krajów. Procentowy udział każdej waluty w koszyku jest … Wiecej

Cena waluty obcej wyrażona w pieniądzu krajowym. Oznacza ona ilość pieniędzy, jaką należy zapłacić za nabycie jednostki waluty obcej. Kurs walutowy może być stały (ustalany jest przez rząd) lub zmienny i wtedy jest ustalany przez rynek w oparciu o relację … Wiecej

Jest to stosunek wartości dwóch walut.

Sposób określenia wartości jednostki walutowej danego kraju przy pomocy tzw. parytetu złota. Wyraża on, jaka ilość czystego złota, jest zawarta w jednostce monetarnej danego kraju. W przeszłości obowiązywał on w warunkach pełnej wymienialności waluty na złoto oraz w systemie stałego … Wiecej

Są to międzynarodowe środki płatnicze, które bank centralny danego kraju wykorzystuje w celu finansowania ujemnego salda bilansu płatniczego oraz do stabilizacji wahań kursu walutowego.

Rynek, gdzie przedmiotem transakcji są waluty. Uczestnikami tego rynku są przede wszystkim: banki centralne, banki komercyjne oraz inne instytucje finansowe. Największe międzynarodowe rynki walutowe znajdują się obecnie w Nowym Jorku, Londynie, Frankfurcie nad Menem, Zurychu, Tokio, Hongkongu i Singapurze.

Jest to ryzyko, na które narażone są firmy posiadające zobowiązania oraz należności nominowane w walutach obcych. Wiąże się ono z możliwością wystąpienia aprecjacji lub deprecjacji kursu danej waluty.

Są to wydzielone zasoby waluty obcej banku centralnego bądź skarbu państwa, których wykorzystanie jest związane z koniecznością interwencji walutowej. Jej celem jest utrzymanie stabilnego kursu waluty krajowej w sytuacjach wystąpienia krótkookresowych wahań kursu.

Zespół norm prawnych, reguł, zasad i zwyczajów określających warunki oraz regulujących sposoby funkcjonowania pieniądza w transakcjach międzynarodowych. Obecnie wyróżnia się systemy krajowe (narodowe) oraz międzynarodowy system walutowy.

Jest to pieniądz danego kraju występujący oficjalnie jako środek rozliczeniowy oraz jako środek regulowania należności i zobowiązań w transakcjach międzynarodowych.

Tworzy ją grupa krajów, które (na mocy zawartych formalnych porozumień) stosują jednolite zasady polityki walutowej. Polegają one między innymi na stosowaniu jednolitego sposobu określania kursu walut, wyborze takiego samego aktywu, w jakim utrzymywane są ich rezerwy walutowe oraz stosowaniu jednolitych … Wiecej

Jest to, gwarantowana prawem, możliwość swobodnej wymiany waluty krajowej na dowolną walutę obcą (lub odwrotnie). Stanowi ona podstawowy warunek swobodnego przepływu towarów, usług, kapitału i siły roboczej pomiędzy krajami.